Advies nodig
Ik werkte bij mijn vorige werk altijd 20 uur. Heb hiervoor nu dus ook een uitkering.
Nu heb ik dinsdag gehoord dat ik ergens anders ben aangenomen. Alleen, hun minimale uren zijn 32 uur per week. Het liefst hadden ze iemand voor 40 uur.
En waar ik eerst dacht; leuk, een nieuwe baan en met de uren redden we het wel, slaat dit nu steeds meer om naar; nee, dit wil ik niet. Het kan wel, maar ik maak liever andere keuzes.
Hierbij speelt ook mee dat de uren vast staan. Werken van 8.30 uur tot 17.30 uur, geen flexibiliteit in uren/pauzes. Dit houdt concreet in dat dochter smorgens en smiddags naar de bso gaat moeten. We hebben 1 dag extra oppas van opa kunnen regelen, maar dat is het. Ik heb steeds meer het gevoel hierbij mijn betrokkenheid met de kinderen te verliezen. Ik zal ze nu 4 dagen in de week 2 uur op een dag zien, met opstaan en met naar bed gaan. En dat vind ik gewoon echt te weinig
Maar.. die uitkering. Die wil ik niet en kan natuurlijk altijd verder zoeken vanuit dit werk.
Daarnaast had ik mijn zinnnen eigenlijk gezet op een opleiding in de zorg. Hiervoor is er op 15 maart een voorlichtingsdag en mocht dit oke gaan en werkgevers hebben interesse in je, dan start in april de opleiding al.
Wat zouden jullie doen?
Wat mij betreft de opties;
- maand afwachten in de hoop dat ik aan die opleiding zorg kan beginnen (geen zekerheid, maar uwv gaf aan dat ik goede kans maak, gezien mijn geschiedenis).
- beginnen met werk en vanuit daar verder zoeken naar passend werk qua uren (wel zekerheid, maar al stress bij het idee alleen en voelt ook niet goed tegenover het bedrijf)
- gewoon beginnen en daar volledig voor gaan. (Dit is overigens de optie die mensen in mijn omgeving me aanraden ivm stabiele zekerheid).
- ????? Sta open voor andere opties